ΤΟ
ΓΡΑΜΜΑ
...Και
που 'σαι·
όταν
φεύγει το τρένο
να
'σαι δυνατή. Με βοηθά
να
μην κλαίω μπροστά σου.
Δεν
είν' αυτό. Θέλω να πω
αν
σε ρωτούν να λες
καμιά
φορά
ότι
είσαι κόρη μου.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Δεν είναι η Ελλάδα μόνο
που μας πληγώνει...
Φθάνει και μια φωτογραφία
ένα βλέμμα αδειανό
του αγαπημένου ποιητή στα λευκά
στριμωγμένου
από δυο γκρίζους πολιτικούς
να σ' ακολουθεί
όπου και να ταξιδέψεις...
Δεν είναι η Ελλάδα μόνο
που μας πληγώνει...
Φθάνει και μια φωτογραφία
ένα βλέμμα αδειανό
του αγαπημένου ποιητή στα λευκά
στριμωγμένου
από δυο γκρίζους πολιτικούς
να σ' ακολουθεί
όπου και να ταξιδέψεις...
ΔΕΣΜΟΙ
ΧΩΜΑΤΟΣ
Η
αδύναμη ζωή είναι δυνατή
πιο
δυνατή κι από το σίδερο
μεσ'
από την καρδιά της γης βγαλμένη
κι
απροστάτευτη.
KARIN
BOYE
Τα
χωράφια μας φτωχά
δε
μας άφησαν χωρίς ψωμί και λάδι.
Χρυσό
και κάρβουνο
δεν
υποσχέθηκαν
λίγη
μόνο λάσπη από άργιλο
να
καίμε με λιόκλαρα
τους
φούρνους μας.
Τα
βουνά μας
στα
όρια του χιονιού
πλαγιές
του ήλιου που φώλιασαν
πουλιά
και βελάσματα.
Στο
σβήσιμο τους ποταμίσια νερά
μιλάνε
στο δρόμο τους
ταξίδια
της θάλασσας.
Τα
βράδια γύρω στη φωτιά
συλλογιζόμαστε
την
αργόσυρτη διαδρομή μας
απ'
τα ψηλά στα χαμηλά
όταν
‘λιωσαν οι φόβοι.
Δεσμοί
χώματος και ριπές ανέμου
τα
χνάρια της γενιάς μου. Τ' ακολούθησα.
Ταπεινή
ζωή παραποτάμια
απ'
το πολύ μας προφύλαξε.
Εύκαιρους
μας βρήκε τ' όνειρο
και
μας υιοθέτησε.